Lagnasýning 1996, sagan – Aqua Therm, Austurríki

Grein/Linkur:  Valsað í Vín

Höfundur:  Sigurður Grétar Guðmundsson

Heimild: 

.

.

Maí 1996

Valsað í Vín

Það er mikil gerjun í lagnamálum, . Á sýningunni „Aqua- Therm“ í Austurríki var nýjasta tækni í lögnum kynnt.

Það er fleira í Vínarborg en tónlist, kaffihús og sagan sem streymir frá öllum hinum fornfrægu byggingum borgarinnar. Einu sinni var hér nánast höfuðborg Evrópu, hér söfnuðust saman allir helstu þjóðhöfðingjar álfunnar til að gera út um örlög Napóleons eftir hrakfarir hans í Rússlandi, hér voru hin pólitísku spil stokkuð upp á nýtt og landamæri misjafnlega skynsamlega ákveðin.

Ósjálfrátt hefur Vínarborg yfir sér rómantískan blæ, þar er sumar og sól og valsar Strauss hljóma hvarvetna má ætla. En um miðjan apríl var þar hvorki sumar né sól, við komu þangað var næðingur og sólarlaust, en breyttist heldur en ekki áður en haldið var heim, vorið kom skyndilega til Austurríkis með yfir 20 stiga hita en þremur vikum á eftir áætlun.

Dagana 16.-19. apríl sl. var haldin í Vínarborg sýningin „Aqua- Therm“, þar var kynnt nýjasta tækni í hvers konar lögnum og kenndi þar margra grasa. Engin leið er í stuttum pistli að gera grein fyrir nema nokkru af því athyglisverðasta og greinilegt er að sú þróun sem kom fram á sýningunni í Frankfurt á sl. ári heldur áfram.

Það er mikil gerjun í lagnamálum og gamall jaxl í faginu telur sig sjá þar marga athyglisverða hluti en ekki síður læðist að sá grunur að sum fyrirtæki séu á villigötum. Það er líklegt að þær hugmyndir sem hafa verið að koma fram á síðustu árum eigi eftir að grisjast og ýmislegt muni hverfa. Þetta er eðlilegt og hlýtur alltaf að gerast á frjálsum markaði.

Drepum hér á fimm athyglisverð atriði, vissulega gætu þau verið fleiri en látum önnur bíða betri tíma. Eitthvað kann þó að hafa farið fram hjá gesti langt að komnum þótt hann hafi gert sitt besta til að „valsa“ um sýninguna eftir því sem kraftar leyfðu.

Hérlendis hefur það nánast verið regla að hlaða rammbyggða veggi úr vikurplötum utan um hreinlætislagnir í blöðum, einkum í fjölbýlishúsum. Mörg fyrirtæki sýndu ágætar lausnir sem eiga fullt erindi hingað til lands, grindur úr stál- eða álbitum, kerfi sem minnir á hið gamla góða „mekkanó“ eða legókubba.

Eftir að grindin er komin upp er öllum lögnum komið fyrir hvaða nafni sem þær nefnast og á hana settar plötur úr óvatnsdrægu efni, ekki síst athyglisvert til endurlagna í eldri hús.

Rör-í-rör kerfið hefur verið talsvert í umræðu undanfarið og aðeins eru menn farnir að bera það við að nota það hérlendis. Í byrjun maí hefst fyrsta námskeiðið, þau verða fleiri og ætluð öllum lagnamönnum, pípulagnamönnum, hönnuðum og byggingafulltrúum svo nokkrir séu nefndir.

Margir framleiðendur rör-í-rör kerfa sýndu á „Aqua-Therm“ meðal annarra þýska fyrirtækið Schell .

Hvers konar þrýstitangir eru greinilega að leysa snittvélina af hólmi. Fjölmargar gerðir af þrýstistöngum voru sýndar til að tengja plaströr, koparrör, stálrör eða plasthúðuð álrör.

„Sólfangara“ á þak, kerfið er úr svörtum plaströrum, sólin hitar upp vatnið í kerfinu og þá orku má nota til að hita upp hýbýli, til þvotta og jafnvel til raforkuframleiðslu. Þetta er tækni sem við ættum að veita meiri athygli en það kerfi sem hér er verið að leggja er frá austuríska fyrirtækinu „Solkav-Solarteknik“.

Austurríska fyrirtækið „Hawle“ sýndi fjölmargar gerðir af ventlum og tengjum fyrir vatnsveitur. Sá sem vann við það fyrir þremur áratugum að leggja og viðhalda vatnsveitu varð stóreygur af öllum þeim snjöllu hlutum sem „Hawle“ sýndi, það hlýtur að vera munur að vera „vatnsveitukall“ í dag.

Óneitanlega rifjaðist það upp hvað margar skinnur undir rær á boltun týndust í slabbinu þegar þetta bar fyrir augu, þrjár fjaðrir halda skinnunni fastri í gatinu á flansinum.

Einfalt, en einhver þurfti að láta sér detta þetta í hug!