Iðnnám opnar fólki marga möguleika. Þegar verkefnin eru næg eru launin líka góð, verkefnin eru líka fjölbreytt og svo má alltaf skapa sér fleiri tækifæri með frekara námi,“ segir Örn Viljar Kjartansson. „Eftir stúdentspróf af náttúrufræðibraut fór ég í verkfræðinám í háskóla, en fann mig þar ekki. Því fór ég að spá í iðnnám og góður vinur fjölskyldunnar sem er pípulagningamaður sagði mér frá sínu starfi. Það vakti áhuga minn og þegar ég fékk svo vinnu í faginu varð ekki aftur snúið.“
Aukin sókn í iðnnám
Við brautskráningu frá Tækniskólanum – skóla atvinnulífsins rétt fyrir jól varð Örn Viljar Kjartansson dúx; en hann útskrifaðist af pípulagningabraut Byggingatækniskólans með einkunnina 9,17. Ágúst Örn Jónsson semídúx útskrifaðist af sömu braut með einkunnina 9,05 en aðsókn í pípulagnanám í skólanum hefur aldrei verið jafnmikil og nú.Alls voru níu nemendur í pípulögnunum brautskráðir frá Tækniskólanum nú fyrir jólin. Helst það í hendur við almenna stóraukna aðsókn í iðnnám, að sögn Hildar Ingvarsdóttur skólameistara.
Tók nám og starf skipulega
„Ég byrjaði að vinna við pípulagnir í febrúar 2016 og tók bæði nám og starf mjög skipulega. Komst fljótt á samning og fór í skólann með það fyrir augum að geta lokið öllu á sama tíma, eins og gekk upp,“ segir Örn Viljar. „Alls þurfti ég að skila 96 vinnuvikum og náði því leikandi. Í bóklega sveinsprófinu sem ég tók hjá Iðunni var farið í ýmis tæknileg atriði, efnistöku út frá teikningum og svo þurfti ég að hanna snjóbræðslukerfi með þeim stjórnbúnaði sem slíku fylgir. Verklega prófið var síðan þriggja daga dæmi, þar sem menn voru prófaðir í ýmsu handverki, logsuðu og því að setja upp smækkað lagnakerfi miðað við litla íbúð.“
Flóknar lagnir
Frá upphafi ferilsins hefur Örn Viljar unnið hjá Kraftlögnum í Mosfellsbæ undir leiðsögn Sigurðar H. Leifssonar pípulagningameistara. Verkefnin þar hafa verið af ýmsum toga en síðasta hálfa árið hefur allur krafturinn farið í lagnavinnu við Helgafellsskóla í Mosfellsbæ sem nú er í byggingu.„Skólinn er bygging með flóknum lögnum og ólíkum kerfum, svo sem fyrir ofna, neysluvatn, frárennsli, slökkvibúnað, snjóbræðslu og svo mætti áfram telja. Í stóru húsi má segja að reyni á allt sem pípulagningamenn þurfa að hafa á hreinu. Bæði eru það handverkið og síðan ýmis tæknileg atriði; hvernig fær maður þrýsting á kerfi, losar um tappa í lögnunum og svo framvegis. Í Helgafellsskóla er stór tækjaklefi þar sem öllum helstu lögnum og rennsli er stýrt. Það væri góð hugmynd að bjóða nýliða í faginu að skoða þetta stjórnrými; því þar sést í hnotskurn hvernig lagnakerfi virka og snúast,“ segir Örn Viljar, sem á unglingsárum var öflugur sundmaður. Keppti með liðum Akraness og Keflavíkur og var einnig í unglingalandsliðinu í sundi. Buslaði löngum stundum í vatninu og átti þar mikið undir að pípulagningamenn stæðu sína plikt.
Annríki í kulda
Einhverju sinni var sagt að rafmagnsleysi væri eins konar sýnishorn af heimsendi. Ef enginn er straumurinn stoppar allt. Og sama má segja um lagnaverk ýmiss konar; allt fer í tóm vandræði ef ekki kemur vatn úr krananum, ef sturtan á baðherberginu virkar ekki eða ekki næst hiti á ofnana. „Já, pípulagningamenn þekkja að þegar kalt er í veðri er mikið að gera. Þegar kólnar að ég tali nú ekki um að frjósi úti skrúfar fólk eðlilega frá hitakerfinu á heimilinu – sem enginn hefur kannski litið á lengi Og ef eitthvað er bilað eða virkar ekki sem skyldi er hringt og allt þarf að gera og græja í hvelli. Að því leyti eru píparar alveg ómissandi menn,“ segir Örn Viljar að síðustu.
